Przed Wami ponad czterysta wierszy Emily Dickinson w różnych, czasem zaskakujących przekładach. Będziecie mieli okazję nie tylko zanurzyć się w twórczość autorki, ale też dowiedzieć się wiele o niej samej. Kim była? Co ją fascynowało? Jak tworzyła?
Autor: Monika Janiak
To historia przyjaźni Palmiry i Jerzyka. Bawią się razem, odkrywają wspólnie świat, beztrosko hasają po podwórku. Gdy przychodzi wojna, Jerzyk pomaga przyjaciółce, która jest Żydówką. Ukrywa ją w piwnicy razem z jej młodszym bratem. Przynosi jej jedzenie, ubrania, stara się z całych sił, by Palmira i Beni przetrwali.
„Jeże” – H. Warwick
Sięgając po książkę o jeżach, pragnęłam pozyskać wiedzę, obalić kilka mitów i uzbroić się w szereg ciekawostek, które będę mogła wyciągać jak z rękawa podczas pracy z przedszkolakami i uczniami. Zyskałam to wszystko, a dodatkowo pewne nieoczekiwane bonusy w postaci ogromnej dawki humoru i anegdot, ale też kolejną poważną lekcję o degradacji środowiska, za którą jesteśmy odpowiedzialni.
Ta książka zabiera nas w drapieżnie pnące się Himalaje oraz skrajnie trudne i zmienne warunki atmosferyczne. Mamy okazję poznać ludzi gór, którzy nie są wcale zawodowymi wspinaczami, a zwykłymi wędrowcami postanawiającymi zobaczyć na własne oczy największe góry świata. Naszym przewodnikiem będzie Baflow, który podczas swoich trzech podróży nie koncentruje się tylko na realizacji własnych celów, ale też z uwagą obserwuje otoczenie i ciekawie o nim opowiada.
Edith ma czternaście lat, kiedy wybucha II wojna światowa. Mieszka w Holandii wraz ze swoją rodziną. Jak wiele nastolatek prowadzi dziennik, w którym zapisuje swoją codzienność. Stopniowo wkrada się do niego niepokój, następnie bezradność, a potem rozpacz. Nagle zapis się urywa, bo Edith staje się Nettie. Ma nowy dom, nową tożsamość i szansę na przeżycie, którą daje jej pewna protestancka rodzina.
Lęk jest stałym elementem naszego życia. Zazwyczaj próbujemy go zagłuszyć i się od niego odciąć. A gdyby tak spróbować mu się przyjrzeć, posłuchać go? Czasami mówi nam przecież o ważnych, niezaspokojonych potrzebach, warto więc zatrzymać się i na niego popatrzeć. Jeśli nie wiecie, jak to zrobić, to ta książka będzie dla Was ciekawą inspiracją.
„Kąkol” – Z. Papużanka
Utkana zdaniami pachnącymi słońcem, ziołami, malinami, paprykami, ziemią. Pełna chrabąszczy, pająków, kur, indyków, krów i ptaków. Zaludniona barwnymi postaciami, które bawią do łez, wzruszają, ale też przerażają czytelnika przechadzającego się tą baśniową krainą. Sielanka miesza się tu z grozą, ciepło matczynej miłości z zimnem dziadka Antoniego. Kąkol to książka, która uwodzi i zachwyca pięknem języka.
Przed Wami historia młodych, wyrwanych z domowego ogniska Żydówek, które wsiadają do pociągu przekonane, że będą przez kilka miesięcy wykonywać prace publiczne w okupowanej Polsce, a potem wrócą do swoich rodzin. Nie mają zupełnie świadomości, że właśnie w tym momencie kończy się ich beztroska młodość, a zaczyna dramatyczna, pełna cierpienia i bólu walka o przeżycie w Auschwitz.
Choroba atakuje nagle. Członek zamożnego społeczeństwa patrzy na nią z dystansem. Jest jeszcze daleko, gdzieś w Afryce. Jeszcze go nie dotyczy, jeszcze mało interesuje, jeszcze nie umierają obywatele jego kraju. Gdy się rozpędza i przekracza kolejne granice, rozsiadając się wygodnie w aksamitnych fotelach, Tomas Augustus, ceniony chirurg, jest gotowy.
Napisana kompulsywnie, tak, jakby stłumione przeżycia wylały się na kolejne strony, zaskakując szczerością i intensywnością. Kompulsywność przenosi się również na czytelnika, wiedzącego już po pierwszych zdaniach, że czeka go długa i emocjonalna podróż, której nie będzie mógł przerwać.