„Powrót” – N. Sparks

Ten, który wielokrotnie wyciskał z moich oczu łzy. Ten, którego książkom poświęciłam dziesiątki wakacyjnych dni. Nicholas Sparks wrócił do mojej biblioteczki po kilku latach, udowadniając, że wcale z tego nie wyrosłam i nadal z przyjemnością będę zaczytywać się w twórczości mistrza romansów!

Równia pochyła

Trevor Benson miał idealne życie. Wysoko postawieni rodzice zadbali o najlepszą edukację, wychowując chłopca w przekonaniu, że musi być perfekcyjny we wszystkim, co robi. Osiągał więc doskonałe wyniki w nauce, rozwijał się muzycznie i grał w drużynie piłkarskiej. Skończył dwa kierunki na Akademii Marynarki Wojennej, po czym zapragnął studiować medycynę. Rodzice byli z niego bardzo dumni, jednak nie pojawili się na ceremonii wręczenia dyplomu. Ich samolot rozbił się na miesiąc przed uroczystością. Oboje zginęli na miejscu.

Tragiczny wypadek był dopiero zapowiedzią nadchodzącego nieszczęścia. Po ukończeniu nauki i odbyciu rezydentury Trevor zdecydował się na wyjazd do Afganistanu. Wojskowy szpital, w którym pracował, miał być oazą bezpieczeństwa, a przez wybuch pocisku moździerzowego omal nie stał się cmentarzyskiem. Odebrał młodemu lekarzowi szansę na normalne życie, dając w zamian traumę i kalectwo.

Tajemnica w spadku

Natalie wracała z pracy, kiedy zauważyła światło w opuszczonym domu. Była policjantką, więc, podejrzewając włamanie, od razu postanowiła interweniować. Właśnie wtedy poznała Trevora. Okazało się, że mężczyzna jest nowym właścicielem posiadłości, która przypadła mu w spadku po dziadku. Wraz z majątkiem staruszek pozostawił po sobie również zagadkę. Nikt nie wiedział, dlaczego Carl Benson trafił do szpitala oddalonego o kilkaset kilometrów od miejsca zamieszkania. Co starszy pan mógł robić w Georgii?

Próbując ustalić cel podróży dziadka, Trevor natrafił na Callie. Ponura nastolatka pracowała w pobliskim sklepie i ewidentnie wiedziała coś, co mogłoby pomóc rozwiązać zagadkę. Problem w tym, że nie chciała się tą wiedzą z nikim podzielić. Mężczyzna mógł liczyć tylko na pomoc Natalie, która z każdym dniem stawała mu się coraz bliższa.

Piękna i niedostępna

Tak jak we wszystkich romansach napisanych przez Nicholasa Sparksa, w Powrocie musiała pojawić się niespełniona miłość. Nikogo nie zdziwi, że nieszczęście dotyczy Natalie i Trevora. Mężczyzna pokochał policjantkę i był dla niej w stanie zrezygnować z rezydentury i zostać w miasteczku. Kobieta, mimo że wyraźnie odwzajemniała jego uczucia, to nie pozwoliła mu się zbliżyć. Musiała mieć konkretny powód, ale nie zamierzała się tłumaczyć.

Trzeba przyznać, że w tej książce najdziwniejszą kwestią są sami bohaterowie. Młoda i ambitna kobieta z niewiadomych powodów osiada w małym miasteczku niedającym żadnych możliwości rozwoju. Samotny mężczyzna z niepełnosprawnością, leczący zespół stresu pourazowego, planuje zostać psychiatrą. Nawet osobno te postacie prezentują się dość osobliwie, a co dopiero po połączeniu w parę!

100% Sparksa

Jest jak zawsze, utarty schemat pozostaje zachowany. Spotykają się przypadkiem i od razu się zakochują. Potem oczywiście nie mogą być razem, ale mają wspólne sprawy, więc utrzymują kontakt. Cierpią, żeby finalnie rozstać się raz na zawsze w jakiejś łzawej scenie. O ile ktoś nie umiera, to prawie zawsze spotykają się po latach, a uczucie powraca. Ale jest coś jeszcze. W Powrocie, jak też w kilku innych książkach tego autora, pojawia się coś na wzór wątku kryminalnego. Jest zagadka, bohaterowie mają tajemnice, a fabuła nie jest w całości poświęcona uczuciom. To dodaje smaczku i przyspiesza tempo, równocześnie nie niszcząc romantycznego nastroju.

Kiedy zaczęłam czytać kryminały, stwierdziłam, że nudne, łzawe historie o skomplikowanych relacjach ludzi po przejściach to już przeżytek. Powrót do Nicholasa Sparksa był dla mnie pewnego rodzaju eksperymentem, którego wcale nie żałuję. Uświadomił mi, że wybitni autorzy zawsze piszą rewelacyjne książki. Nawet jeśli są to romanse!

Redakcja: Sylwia Kłoda
Korekta: Anna Kurek