„Dom w Riverton” – K. Morton

Duchy przeszłości nawiedzają na łożu śmierci dziewięćdziesięcioośmioletnią Grace Reeves, ostatnią żyjącą uczestniczkę przyjęcia w Riverton, zakończonego samobójczą śmiercią sławnego poety, Robbie Huntera. Do dziś okoliczności tego wydarzenia nie są wyjaśnione, a będące jego świadkami dwie siostry nigdy więcej nie zamieniły ze sobą ani słowa. Co tak naprawdę wydarzyło się tego dnia?

Dom w Riverton to debiutancka powieść Kate Morton – jednej z moich ulubionych współczesnych autorek. Wprost uwielbiam ten nieco baśniowy klimat jej książek, przeplatanie się w nich teraźniejszości z przeszłością oraz wykorzystanie literackich tropów gotyckich, o których zresztą Kate Morton wspomina w końcowych uwagach zamieszczonych w Domie w Riverton. Te wszystkie elementy zostały zawarte w Strażniku tajemnic i Zapomnianym ogrodzie, jak również w recenzowanej właśnie pozycji. Już na wstępie mogę zaznaczyć, że za sprawą wciągającej i precyzyjnie przemyślanej historii, wspaniałemu wykonaniu oraz pełnemu tajemnic klimatowi Dom w Riverton zachwycił mnie w równym stopniu, co pozostałe czytane przeze mnie powieści tej australijskiej pisarki.

Tajemnica sprzed lat

W 1924 roku odbyło się w Riverton huczne przyjęcie, podczas którego znany poeta, Robbie Hunter, popełnił samobójstwo. Miało to miejsce nad pobliskim jeziorem, gdy fajerwerki rozświetlały niebo, a świadkami tej tragedii były dwie siostry – Hannah i Emmeline. Ta historia wywołała niemały skandal, a dziewczyny nie odezwały się do siebie już nigdy więcej… Wydarzenia nad jeziorem wciąż pozostają owiane aurą tajemnicy aż do 1999 roku, a jedyną żyjącą osobą posiadającą wiedzę na temat rzeczywistych okoliczności samobójstwa poety jest obecnie dziewięćdziesięcioośmioletnia Grace Reeves. Pracowała niegdyś w rezydencji Riverton i uczestniczyła w tragicznym w skutkach przyjęciu odbywającym się na terenie posiadłości. Jednakże Grace nigdy nie zdradziła nikomu swojej wersji historii, o której sama nie chciała pamiętać ze względu na wciąż żywe poczucie winy…

Pewnego dnia do Grace odzywa się reżyserka, która planuje nakręcić film na temat wydarzeń z 1924 roku zakończonych samobójstwem poety. To powoduje, że Grace na łożu śmierci nawiedzają dawne wspomnienia, które bolą, wzruszają i wywołują ogromne wyrzuty sumienia wcale nie mniej niż siedemdziesiąt lat wcześniej. Co tak naprawdę się wtedy wydarzyło? Jaki udział w tej historii przypadł Grace Reeves?

Zachwycająca jak zawsze!

Często się zdarza, że kiedy sięgam najpierw po późniejsze pozycje w dorobku ulubionego pisarza, a dopiero potem czytam debiut, to rozczarowuję się nim i oceniam jako zdecydowanie mniej udany od dotychczas czytanych książek. Przystępując do lektury Domu w Riverton, brałam więc pod uwagę podobną ewentualność. Na szczęście jednak moje obawy okazały się całkowicie niesłuszne, ponieważ debiutancka powieść Kate Morton wciągnęła mnie od pierwszej strony, zauroczyła historią i towarzyszącym jej klimatem oraz sprawiła, że nie mogłam się od niej oderwać, dopóki nie poznałam wszystkich wydarzeń z 1924 roku. Co tu dużo mówić, proza Kate Morton całkowicie wpisuje się w mój czytelniczy gust, a Dom w Riveton nie odbiega w żadnym stopniu poziomem od Strażnika tajemnic i Zapomnianego ogrodu. Przeplatanie się ze sobą różnych perspektyw czasowych, świetnie wykreowane postacie, głęboko skrywane sekrety rodzinne oraz wyjątkowy klimat towarzyszący całości – za to właśnie kocham książki tej australijskiej pisarki.I jeszcze to przepiękne wydanie! Wydawnictwo Albatros serwuje czytelnikom wszystkie powieści Kate Morton w „Serii Butikowej”, która jest po prostu cudowna. Nie mogłabym sobie wymarzyć piękniejszej odsłony dla tych właśnie pozycji. Na zakończenie pozostaje mi tylko polecić Dom w Riverton wszystkim miłośnikom słodko-gorzkich (tym razem może nieco bardziej gorzkich) historii z rodzinnymi sekretami w roli głównej. Nie oderwiecie się od tej pozycji, dopóki nie odkryjecie wszystkich tajemnic bohaterów związanych z posiadłością w Riverton.

Redakcja i korekta: Anna Kurek