W 1945 roku Warszawa jest cmentarzem, bezkresem ruin, powalonych ścian i rozrzuconych cegieł. Trudno rozpoznać jej międzywojenne oblicze, które zostało już tylko na pocztówkach. Wciąż jednak trwa – zdewastowana, okaleczona, pozbawiona swojego blasku i charakteru. Żyje w sercach tych, którzy cudem przetrwali piekło wojny. Dzięki ich miłości i determinacji Warszawa rodzi się na nowo.