Czy każda kobieta jest stworzona do tego, by zostać matką? Czy naprawdę przeznaczeniem każdej przedstawicielki płci pięknej jest zachodzenie w ciąże i rodzenie dzieci? Odpowiedź na to pytanie wcale nie jest taka łatwa, a wątpliwości po podjęciu każdej z decyzji dotyczącej macierzyństwa mogą pojawiać się przez całe życie. A gdyby tak móc przeżyć wszystkie scenariusze i wybrać ten właściwy?
Tag: literatura piękna
Jeśli ta książka przepadnie za jakiś czas w zalewie nowości i zostanie zapomniana, to znaczy, że coś poszło bardzo nie tak i zwyczajnie nie zasługujemy na taką literaturę. O debiucie Majcherowicza trzeba krzyczeć.
Przed Wami wszystkie opowiadania Seweryny Szmaglewskiej, zamknięte na prawie sześciuset stronach. Autorka dotyka w nich piekła wojny, które nie kończy się wraz z kapitulacją III Rzeszy. Jej bohaterowie doświadczają sytuacji krytycznych, ocierają się o szaleństwo, próbują przetrwać wbrew woli swoich oprawców. Dokonują wyborów, z którymi muszą żyć później i o których nie potrafią zapomnieć mimo upływu czasu.
Kategorie
„Almond” – S. Won-Pyung
Noszę w sobie migdały. Ty też. Tak samo jak ci, których kochasz i których nienawidzisz. Ale nikt ich nie czuje. Wszyscy tylko wiedzą o nich. Ta historia opowiada, mówiąc krótko, o potworze, który spotkał innego potwora. Jednym z tych potworów jestem ja (s. 9).
To historia przyjaźni Palmiry i Jerzyka. Bawią się razem, odkrywają wspólnie świat, beztrosko hasają po podwórku. Gdy przychodzi wojna, Jerzyk pomaga przyjaciółce, która jest Żydówką. Ukrywa ją w piwnicy razem z jej młodszym bratem. Przynosi jej jedzenie, ubrania, stara się z całych sił, by Palmira i Beni przetrwali.
Czy da się zastąpić kogoś, kto już nie żyje? Zamieszkać w jego domu, przejąć obowiązki, skraść serca tych samych ludzi, którzy tę osobę kochali? Czy da się żyć w cieniu ideału?
Kategorie
„Kąkol” – Z. Papużanka
Utkana zdaniami pachnącymi słońcem, ziołami, malinami, paprykami, ziemią. Pełna chrabąszczy, pająków, kur, indyków, krów i ptaków. Zaludniona barwnymi postaciami, które bawią do łez, wzruszają, ale też przerażają czytelnika przechadzającego się tą baśniową krainą. Sielanka miesza się tu z grozą, ciepło matczynej miłości z zimnem dziadka Antoniego. Kąkol to książka, która uwodzi i zachwyca pięknem języka.
Wichrowe wzgórza to dziewiętnastowieczna powieść, która jest uznawana za ważne dzieło literatury angielskiej i światowej w ogóle. Myślę, że większości z Was nie jest ono zupełnie obce, a część czytelników zapewne jego lekturę ma już dawno za sobą. Jednak tym razem mamy przed sobą najnowsze wydanie w przepięknej odsłonie od Wydawnictwa MG!
„Odkąd jestem w Instytucie Benjamenty, doszedłem to tego, że stałem się dla siebie zagadką […] Może tkwi we mnie człowiek na wskroś pospolity. Ale może w moich żyłach płynie krew arystokratyczna. Nie wiem. Jedno tylko wiem z całą pewnością: będę w przyszłości rozkosznym, okrągłym zerem. Na starość będę obsługiwał młodych, pewnych siebie, źle wychowanych prostaków, albo będę żebrał, albo zginę marnie” (s. 5-6).
Choroba atakuje nagle. Członek zamożnego społeczeństwa patrzy na nią z dystansem. Jest jeszcze daleko, gdzieś w Afryce. Jeszcze go nie dotyczy, jeszcze mało interesuje, jeszcze nie umierają obywatele jego kraju. Gdy się rozpędza i przekracza kolejne granice, rozsiadając się wygodnie w aksamitnych fotelach, Tomas Augustus, ceniony chirurg, jest gotowy.